H αυξημένη τιμή του ελαιόλαδου προβληματίζει τους παραγωγούς

Πάνω από τα 8 ευρώ το κιλό έχει φτάσει η τιμή παραγωγού του ελαιολάδου στην Κρήτη και στην υπόλοιπη Ελλάδα, με τους ίδιους τους ελαιοπαραγωγούς πλέον να αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται για «φυσιολογικές καταστάσεις» αλλά προφανώς για «εμπορικά παιχνίδια»…

 

Μάλιστα, σύμφωνα με το neakriti,  ελαιοπαραγωγοί και στελέχη αγροτών ξεκαθαρίζουν ότι φοβούνται για την εξέλιξη του φαινομένου στα επόμενα χρόνια, με τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές να γυρίζουν στο επόμενο διάστημα “μπούμερανγκ” σε βάρος των ίδιων των ελαιοπαραγωγών και του προϊόντος τους!

Από 7,50 ευρώ και πάνω – με τους περισσότερους φορείς πάντως να δηλώνουν πως δεν επιθυμούν να απαντήσουν, ή ότι έχουν σταματήσει να αγοράζουν – είναι οι τιμές παραγωγού, που κατέγραψε για τις 16 Αυγούστου ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης.

Μάλιστα, στον σχετικό πίνακα εμφανίζονται και τιμές πάνω από τα 8 ευρώ στην Κρήτη, αλλά μέσα από μαζικούς διαγωνισμούς πώλησης του προϊόντος.

Ο λόγος για δημοπρασίες του Αγροτικού Συνεταιρισμού Σταυρωμένου στη Σητεία, που έκλεισε την πώληση του ελαιολάδου στα 8,36 ευρώ το κιλό.

Και του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζάκρου με τιμή δημοπρασίας στα 8,33 ευρώ το κιλό.

«Είναι πολλοί οι παράγοντες για μας»

Στο ερώτημά μας, αν με τις τιμές που επικρατούν σήμερα οι ίδιοι οι ελαιοπαραγωγοί βγαίνουν ωφελημένοι ή όχι, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αστερουσίων Μανόλης Καρκαβάτσος τόνισε χαρακτηριστικά στο neakriti.gr: «Αυτό είναι μία υπόθεση που θα πρέπει να τη δούμε συνολικά. Γιατί η οικονομία στην Ελλάδα ελέγχεται από συγκεκριμένα κέντρα. Και οι αποφάσεις που παίρνονται είναι με βάση το κέρδος τους. Εμείς φτάσαμε σε ένα σημείο να έχουμε μία τιμή “ικανοποιητική”, αλλά κανείς μας δεν τα βγάζει πέρα. Οι παράγοντες είναι πολλοί: Το κόστος ζωής, φορολογία ασύστολη. Μας λένε “επιχειρηματίες” αλλά δεν είμαστε. Και έρχεται μετά το κύκλωμα διακίνησης του ελαιολάδου να το πάρει από μας και να το τοποθετήσει στο ράφι σε εξωφρενικές τιμές, πλήττοντας έτσι τους καταναλωτές, που δεν μπορούν να αγοράσουν το δικό μας το προϊόν».

Ο Μανόλης Καρκαβάτσος τονίζει, επίσης, ότι οι ελαιοπαραγωγοί, όσο και αν πληρώνονται το λάδι τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τεράστιο κόστος παραγωγής.

«Από ’δω και μετά θα πρέπει να βοηθηθεί ο παραγωγός και παράλληλα να βοηθηθεί ο καταναλωτής. Και συγκεκριμένα, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να δούμε ποιο είναι το κόστος ζωής μας και με τι προϋποθέσεις επιβιώνουμε. Έχουμε όμως μπροστά μας έναν μηχανισμό. Και αυτός λειτουργεί με βάση την πολιτική της ΚΑΠ, που προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι παραγωγοί παράγουμε το λάδι και αφήνει σε πλήρη ασυδοσία το κύκλωμα που παρεμβαίνει ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή».

«Είναι παιχνίδια των εμπόρων»

«Αυτό το φαινόμενο στηρίζεται σε παιχνίδια των εμπόρων και στην πραγματικότητα δεν είναι καλό για μας», λέει στο neakriti.gr ο ελαιοπαραγωγός Γιάννης Καπετανάκης.

«Και μη βλέπετε αυτή τη χρονιά που δεν υπήρχε λάδι στην Ε.Ε. Όταν θα ξαναέχουμε μεγάλες βεντέμες ελαιολάδου, θα δείτε σε ποιες τιμές πάλι θα πέσει το λάδι.

Εμένα ως παραγωγό δε με συμφέρει να έχει 10 ευρώ το λάδι. Εμένα με συμφέρει να έχει 5 ευρώ το λάδι και, όταν έχουμε καταστροφές στα ελαιόδεντρά μας, να μας αποζημιώνει κανονικά ο ΕΛΓΑ. Γιατί ο ΕΛΓΑ “ξέρει” μόνο τα αμπέλια. Δεν “ξέρουν” τις ελιές.

Αλλά ας βγουν να δουν φέτος στην Κρήτη την κατάσταση των ελαιοδέντρων μας με τον καύσωνα», σύμφωνα με τον Γιάννη Καπετανάκη.

Εξάλλου, ο ίδιος βάζει ακόμα “στο τραπέζι” και το θέμα της πυρήνας. «Κάποτε οι ελαιοπαραγωγοί πληρώνονταν έξτρα την ελαιοπυρήνα που έβγαινε από τις ελιές τους. Γιατί πλέον δεν την πληρώνονται; Μήπως να το ξαναδούμε αυτό το ζήτημα;».

«Θα χάσουμε αγορές»

«Ισχύει ο νόμος προσφοράς και ζήτησης, αλλά θα χαθούν αγορές. Θα χαθούν συνήθειες και όλο αυτό θα δημιουργήσει πρόβλημα», λέει για τις ξέφρενες ανατιμήσεις στο ελαιόλαδο και ο ελαιοπαραγωγός Γιώργος Σαρόγλου.

«Μην ξεχνάμε, μάλιστα, ότι και από την εσοδεία της επόμενης χρονιάς θα έχουμε μεγάλο κενό, λόγω της κατάστασης που επικρατεί φέτος στους ελαιώνες της χώρας μας. Όλη αυτή η κατάσταση, λοιπόν, ίσως δημιουργήσει καινούργιες συνήθειες, όπως η στροφή των καταναλωτών στα φτηνότερα σπορέλαια», σύμφωνα με τον ελαιοπαραγωγό.

Μάλιστα, ως προς το φαινόμενο, παρά τις τιμές που επικρατούν σήμερα, να υπάρχουν παραγωγοί που κρατούν ακόμα απούλητη την παραγωγή τους, ο Γιώργος Σαρόγλου λέει: «Αυτό μπορεί να το κάνουν και για λόγους φορολογικούς. Όταν το εισόδημα ενός παραγωγού εκτοξεύεται σε μία χρονιά σε έναν τζίρο τεράστιο σε σχέση με τα καθαρά του έσοδα, έχει έναν λόγο να κρατήσει το λάδι του, για να μην το πουλήσει μαζεμένο, ώστε να αποφύγει τη μεγαλύτερη φορολογία, μοιράζοντας τα έσοδά του».

Καταλήγοντας, ο ίδιος λέει: «Όλα ξεκινάνε από το τι μπορεί να πληρώσει ο καταναλωτής. Από ’κει και πέρα, ο παραγωγός πρέπει να δει πώς θα μπορέσει να μειώσει το κοστολόγιό του.

Και το ισοζύγιο θα είναι αυτό που θα καθορίσει τις τιμές εκείνες που συμφέρουν τον παραγωγό από τη μία, αλλά που να μην κάνουν και από την άλλη απλησίαστο το προϊόν στους καταναλωτές».