Μία μοναδική εμπειρία που ζεις μόνο στη Χίο!

Όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο που ακολουθεί, το πλοίο Νήσος Ρόδος περνάει μία ανάσα από το Μπούρτζι στο λιμάνι της Χίου, τη στιγμή που οι θαμώνες παρακείμενου μπαρ απολαμβάνουν το ποτό τους.

Πολλοί από αυτούς γυρίζουν το κεφάλι τους για να απολαύσουν το ασυνήθιστο θέαμα, ενώ οι… χαιρετούρες ανάμεσα σε θαμώνες και ταξιδιώτες, δίνουν και παίρνουν!

Δείτε το σχετικό βίντεο:

Αν βρίσκεσαι στο Ηράκλειο, μία από τις καλύτερες επιλογές που μπορείς να κάνεις για να απολαύσεις την καλύτερη θέα της πόλης από ψηλά είναι να φτάσεις μέχρι το όρος Στρούμπουλας. Σε μικρή απόσταση από την μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης, η σύντομη ανάβαση από το οροπέδιο μέχρι την κορυφή στα 798 μέτρα θα αποζημιώσει και τους πιο απαιτητικούς καθώς οι πανοραμικές εικόνες είναι μοναδικές…

Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr

Μπορεί ο Στρούμπουλας να είναι ένα σχετικά μικρό βουνό σε σύγκριση με τα υπόλοιπα του νησιού αλλά λόγω του πυραμιδοειδούς σχήματος του με ανάπτυξη από ανατολή προς δύση, ξεχωρίζει στην περιοχή και έχει εξαιρετική θέα προς κάθε κατεύθυνση του ορίζοντα.

Για τους περισσότερους, ο πλέον συνηθισμένος τρόπος για την ανάβαση στην κορυφή είναι το μονοπάτι που ξεκινάει από το πολύ όμορφο οροπέδιο του Στρούμπουλα. Η διαδρομή για την κορυφή ξεκινάει ακριβώς δίπλα από το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου  σε χωματόδρομο και στη συνέχεια ακολουθεί ανηφορικό, αλλά καλά σημαδεμένο μονοπάτι.

Στο τέλος της πεζοπορίας περίπου 45 λεπτών, συναντάμε το ιστορικό εκκλησάκι της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού το οποίο ανήκει στην Τύλισο Ηρακλείου. Το εκκλησάκι έχει ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων και αξίζει την στάση για την γνωριμία μαζί του και την απόλαυση της θέας που προσφέρει.

Κάποιοι τυχεροί ανέβηκαν μέχρι την «ιερή» κορυφή του όρους Στρούμπουλας και μας χάρισαν ένα όμορφο βίντεο στο youtube:

Πάσχα, η περίοδος που ολόκληρη η Ελλάδα έρχεται λίγο πιο κοντά στις παραδόσεις της και την ορθόδοξη εκκλησία. Οι ημέρες της Μ. Εβδομάδας μέχρι την Ανάσταση είναι γεμάτες με πασχαλινά έθιμα σε κάθε περιοχή της χώρας και οι Έλληνες τιμούν ευλαβικά όλα όσα έχουν κληρονομήσει από τους προγόνους τους.

Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr

Σε όποιον χωριό και πόλη αν βρεθείς δεν υπάρχει περίπτωση να μην μάθεις για τα έθιμα του τόπου και ευρύτερα για τον τρόπο με το οποίο ζούνε οι ντόπιοι το Πάσχα. Γαστρονομικές συνήθειες, συμβολικές εκδηλώσεις και θρησκευτικές παραδόσεις, όλα μαζί συνθέτουν αυτό που όλοι γνωρίζουν ως το «Ελληνικό Πάσχα»

Το βράδυ της Ανάστασης και η Κυριακή του Πάσχα φυσικά ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες ημέρες και παρά τα πολλά κοινά έθιμα που συναντάμε και όλοι σχεδόν γνωρίζουμε, ανά την Ελλάδα υπάρχουν ορισμένα που είναι πράγματι ιδιαίτερα. Σε ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε στο youtube λοιπόν, καταγράφονται με όμορφο τρόπο και αφήγηση 10 από τα πιο ιδιαίτερα πασχαλινά έθιμα!

Από την παραδοσιακή «κούνια της Λαμπρής» στην Κύθνο και τον «θαλασσινό επιτάφιο» της Ύδρας μέχρι τα «αερόστατα της Ανάστασης» στο Λεωνίδιο και το κάψιμο του Ιούδα σε αρκετές περιοχές, δεν γίνεται παρά να εντυπωσιαστείς από την πλούσια πολιτιστική παράδοση της Ελλάδας μας!

Ανά την Ελλάδα, οι ημέρες τις Μ. Εβδομάδας και το Πάσχα είναι γεμάτες από θρησκευτική ευλάβεια, τοπικά έθιμα και σημαντικά στοιχεία που τις κάνουν ξεχωριστές μέσα στο σύνολο του χρόνου. Ο κάθε τόπος «ζει» το Πάσχα με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο και κάθε παραδοσιακό χαρακτηριστικό έχει άμεσα σχέση με την ιστορία και την κουλτούρα των κατοίκων του. Αν κάποια περιοχή ωστόσο ξεχωρίζει  αυτές τις ημέρες στην Κρήτη αλλά και ευρύτερα, είναι δίχως αμφιβολία τα Ανώγεια Ρεθύμνου.

Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr

Όποιος έχει παρακολουθήσει την εξαιρετική παραγωγή της Concept Films  σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ανωγείων, σίγουρα έχει πάρει μια «γεύση» από το πόσο ιδιαίτερη είναι η Μ. Εβδομάδα για τους Ανωγειανούς…

Στα 27 λεπτά του ντοκιμαντέρ ο θεατής αμέσως καταλαβαίνει πως Θρησκευτική πίστη συναντά την πολιτιστική παράδοση και η αγάπη των ντόπιων για τον τόπο τους γίνεται ένα με την αέναη προσπάθεια θα διατηρήσουν τις στενές σχέσεις της τοπικής κοινωνίας. Τις σχέσεις που κάνουν τόσο μοναδικό τον τόπο αυτό εδώ και αιώνες!

Οι συνεντεύξεις ανθρώπων που έχουν «ρίζες» στα Ανώγεια, οι εικόνες από το ορεινό αυτόν τόπο στους πρόποδες του Ψηλορείτη και η αφήγηση των τοπικών εθίμων γοητεύουν και μας γεμίζουν με ρομαντισμό για τις ημέρες του Πάσχα. Μέσα σε λίγα λεπτά που αξίζουν πραγματικά, μπορεί να μάθει ο καθένας για τα όμορφα έθιμα των Ανωγείων, την ιδιαίτερη σχέση των κατοίκων με την εκκλησία και την δική τους οπτική για την σημασία της παράδοσης.

Εστιάζοντας στα όσα συμβαίνουν στα Ανώγεια από την Μ. Πέμπτη μέχρι το Πάσχα, παρακολουθούμε μια σύντομη ιστορία με εικόνες και λέξεις που «αποτυπώνουν» τον χαρακτήρα του τόπου κατά την ιδιαίτερη αυτή περίοδο της Χριστιανοσύνης και ερχόμαστε λίγο πιο κοντά στα συναισθήματα όλων των κατοίκων. Στα συναισθήματα σεβασμού, πίστης και αλληλοϋποστήριξης σε κάθε ιστορική περίοδο, στοιχεία που μαθαίνει από κοντά και όποιος επισκέπτης περάσει την Μ. Εβδομάδα στα Ανώγεια…

Η Κρήτη είναι γεμάτη από άκρη σε άκρη με φαράγγια που «κρύβουν» μέσα τους εικόνες μοναδικής φυσικής ομορφιάς. Οι περισσότεροι ντόπιοι και αρκετοί από τους χιλιάδες τουρίστες κάθε χρονιάς, έχουν περπατήσει στα πιο διάσημα φαράγγια όπως της Σαμαριάς, το Κουρταλιώτικο, του Ρίχτη κ.α. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να τα δει όλα! Πολλά μικρά φαράγγια έχουν εξίσου ιδιαίτερες εικόνες, όπως για παράδειγμα το λιγότερο γνωστό φαράγγι του Μακελαριανού στις Γούβες.

Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr

Όποιος βρίσκεται κοντά στις Γούβες Ηρακλείου, όπως ο λάτρης της Κρήτης Peter Zelenay που έχει βαλθεί να γνωρίσει όλο το νησί,  θα απολάμβανε πολύ μια σύντομη εξόρμηση στο φαράγγι του Μακελαριανού τους ανοιξιάτικους μήνες!

Το φαράγγι μπορεί να είναι μικρό και όχι τόσο εντυπωσιακό σε σύγκριση με τα πιο διάσημα του νησιού σε άλλες περιοχές, αλλά παρ’ όλα αυτά προσφέρει ένα ήρεμο τοπίο και εικόνες που θα σας χαλαρώσουν… 

«Δεν έχω δει πιο όμορφο ΈΛΛΗΝΑ από εσάς, σε όλα τα επίπεδα!!! Σας ευχαριστούμε για την ασύγκριτη ποιότητα αισθητικής και φιλοπατρίας που ακτινοβολείτε!», σχολιάζει μία γυναίκα κάτω από το βίντεο που ανέβασε πριν λίγα 24ωρα στον προσωπικό του λογαριασμό στο YouTube, o δημοφιλέστατος Κρητικός καλλιτέχνης Αντώνης Μαρτσάκης.

Σε αυτό, ο Χανιώτης τραγουδιστής, εμφανίζεται να τραγουδάει τα «Κάλαντα του Λαζάρου», ένα έθιμο της Κρήτης το οποίο έχει εξαφανιστεί και ο ίδιος επιχειρεί να «αναστήσει» μέσα από την συγκεκριμένη κίνηση.

Το Daynight.gr είχε την τιμή να φιλοξενήσει τον Αντώνη Μαρτσάκη πριν από μερικούς μήνες σε μια απολαυστική συνέντευξη (δείτε ΕΔΩ) και η οποία, πέρα από κάθε αμφιβολία, επιβεβαιώνει τα λόγια θαυμασμού της εισαγωγής…

Η ανάρτηση του Αντώνη Μαρτσάκη

«Τα Κάλαντα του Λαζάρου τα έμαθα από τον συγχωρεμένο τον παππού μου, Βασίλειο Στυλιανού Μαρτσάκη, ή Μαρτσοβασίλη (γεννηθείς του 1909).

Από μικρό παιδί τον άκουγα κάθε χρόνο το Σαββάτο του Λαζάρου να τα τραγουδεί το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα από μικρή ηλικία να τα τραγουδώ μαζί του.

Σαν φόρο τιμής στον παππού μου, μοιράζομαι μαζί σας αυτό το έθιμο, που πλέον έχει χαθεί. Καλή Ανάσταση και εις έτη πολλά.»

Σήμερο ήρθε ο Χριστός
ο Επουράνιος θεός
εν πόλη Βηθανία
κλαίει Μάρθα και Μαρία,
Λάζαρο τον αδελφό τους,
τόν γλυκύ τον καρδιακό τους.
Τρείς ημέρες τον θρηνούσαν,
και τόνε μοιρολογούσαν.
Την ημέρα τήν Τετάρτη,
κίνησ`ο Χριστός για νά`ρθει.
Και εβγήκε η Μαρία,
έξω απο τη Βηθανία.
Άν εδώ ήσου Χριστέ μου,
δε θα πόθαινε ο αδελφός μου,
μα και τώρα εγώ πιστεύγω
και καλότατα ηξεύρω
ότι δύνασαι αν θελήσεις,
και νεκρούς να αναστήσεις.
Λέω πίστευε Μαρία,
άγωμε εις τα μνημεία.
Τότε ο Χριστός δακρύζει,
και τον Άδη φοβερίζει.
Άδη Τάρταρε και Χάρο,
Λάζαρε ήρθα να σε πάρω.
Δεύρο έξω Λάζαρε μου,
φίλε και αγαπητέ μου,
παρευθύς από τον Άδη,
ως εξαίσιο σημάδι.
Λάζαρος απέλυτρώθη,
ανεστήθη κι εσηκώθη
ζωντανός σαβανωμένος,
και με το κερί ζωσμένος.
Δόξα το θεό φωνάζουν,
και το Λάζαρο ξετάζουν.
Λάζαρε πές μας τι είδες,
είς τον Άδη που επήγες.
Είδα φόβους είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους,
δώστε μου νερό λιγάκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδίας των χειλέων ,
και μη ρωτάτε πλέον.