Το τελευταίο γεύμα θανατοποινίτη στο Τέξας που οδήγησε στην κατάργησή του

Σε πολλά μέρη του κόσμου, όπου η θανατική ποινή παραμένει σε ισχύ, ο καταδικασμένος σε θάνατο επιτρέπεται να επιλέξει ένα τελευταίο γεύμα, ως την ύστατη του επιθυμία πριν την εκτέλεση. Μια τέτοια παράδοση, ωστόσο, έληξε απρόσμενα σε μια μεγάλη πολιτεία των ΗΠΑ, μετά από ένα περιστατικό που εξόργισε την κοινή γνώμη.

Η περίπτωση του Λόρενς Ράσελ Μπρούερ στο Τέξας

Στο Τέξας, τη δεύτερη μεγαλύτερη πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτό το δικαίωμα ίσχυε από το 1924. Ωστόσο, καταργήθηκε πριν από περίπου μία δεκαετία, μετά την εκτέλεση ενός άνδρα ονόματι Λόρενς Ράσελ Μπρούερ, στις 21 Σεπτεμβρίου 2011.

Ο Μπρούερ ήταν μέλος μιας ρατσιστικής οργάνωσης και είχε καταδικαστεί για το ειδεχθές έγκλημα μίσους εναντίον του Τζέιμς Μπερντ Τζούνιορ. Ο 49χρονος Μπερντ είχε δεθεί από τον Μπρούερ στο πίσω μέρος του φορτηγού του και σύρθηκε σε χωματόδρομο μέχρι που υπέκυψε στα τραύματά του. Το έγκλημα αυτό είχε σοκάρει, εκείνη την εποχή, την Αμερική.

Το τελευταίο γεύμα που δε σερβιρίστηκε

Κάνοντας χρήση του δικαιώματός του, ο Λόρενς Ράσελ Μπρούερ ζήτησε για το τελευταίο γεύμα του μια ιδιαίτερα πλούσια ποικιλία: δύο τηγανιτά φιλέτα κοτόπουλου, ένα τριπλό μπέργκερ με μπέικον, τηγανητές μπάμιες, μισό κιλό κρέας στα κάρβουνα, τρεις φαχίτας, μπύρες, μία πίτσα με αλλαντικά, μισό κιλό παγωτό και φυστικοβούτυρο.

Ωστόσο, δεν έλαβε τίποτα από αυτά. Ο γερουσιαστής του Τέξας, Τζον Γουίτμαϊρ, κατήγγειλε τις ενέργειες του Μπρούερ ως προσπάθεια «να χλευάσει τη διαδικασία» και προχώρησε στην κατάργηση της πρακτικής του «τελευταίου γεύματος» για όλους τους θανατοποινίτες της πολιτείας.

Η θανατική ποινή στην ελληνική έννομη τάξη

Στην Ελλάδα, η θανατική ποινή έχει καταργηθεί. Συγκεκριμένα, με τον Νόμο 2172 του 1993, επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, καταργήθηκαν από τον Ποινικό Κώδικα όλες οι διατάξεις που αφορούσαν τη θανατική ποινή. Κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος της Ελλάδας το 2001, η κατάργησή της θεσπίστηκε και συνταγματικά, ενισχύοντας τη νομική της θέση.

Η τελευταία επιβολή της εσχάτης των ποινών στη χώρα μας εντοπίζεται στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 25 Αυγούστου 1972. Το περιστατικό συνέβη στο πεδίο βολής της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού (ΣΕΑΠ), στην περιοχή Δύο Αοράκια. Αφορούσε την εκδίκαση της υπόθεσης του 27χρονου Βασίλη Λυμπέρη, ο οποίος καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο με την κατηγορία πως έκαψε ζωντανούς τη σύζυγό του, τη μητέρα της, τη δύο ετών κόρη του και τον ενός έτους γιο του. Το ζήτημα της θανατικής ποινής παραμένει ένα θέμα έντονου προβληματισμού διεθνώς.

Το τελευταίο γεύμα θανατοποινίτη που οδήγησε σε ολική κατάργηση της πρακτικής

Σε πολλές περιοχές όπου η θανατική ποινή ισχύει και μπορεί να επιβληθεί από τις αρχές, ο καταδικασμένος επιτρέπεται να επιλέξει ένα τελευταίο γεύμα ως την τελευταία του επιθυμία. Αυτή η πρακτική όμως, σε μία συγκεκριμένη περίπτωση, προκάλεσε τόσες αντιδράσεις που οδήγησε στην ολική της κατάργηση.

Η περίπτωση του Τέξας και του Λόρενς Ράσελ Μπρούερ

Στο Τέξας, τη δεύτερη μεγαλύτερη πολιτεία των ΗΠΑ, το δικαίωμα αυτό ίσχυε από το μακρινό 1924. Ωστόσο, καταργήθηκε πριν από περίπου μία δεκαετία, μετά την εκτέλεση ενός άνδρα ονόματι Λόρενς Ράσελ Μπρούερ, την 21η Σεπτεμβρίου 2011.

Ο Μπρούερ ήταν μέλος μιας ρατσιστικής οργάνωσης και είχε καταδικαστεί για το ειδεχθές έγκλημα μίσους εναντίον του Τζέιμς Μπερντ Τζούνιορ. Είχε δέσει τον 49χρονο Μπερντ στο πίσω μέρος του φορτηγού του και τον έσυρε σε χωματόδρομο, ώσπου ο τελευταίος υπέκυψε στα τραύματά του. Το έγκλημα αυτό είχε σοκάρει βαθιά την Αμερική εκείνη την εποχή.

Το τελευταίο γεύμα που εξόργισε και η οριστική κατάργηση

Κάνοντας χρήση του δικαιώματός του, ο Λόρενς Ράσελ Μπρούερ ζήτησε για το τελευταίο γεύμα του μία πραγματικά εκτενή παραγγελία. Συγκεκριμένα, ζήτησε δύο τηγανιτά φιλέτα κοτόπουλου, ένα τριπλό μπέργκερ με μπέικον, τηγανητές μπάμιες, μισό κιλό κρέας στα κάρβουνα, τρεις φαγίτας, μπύρες, μία πίτσα με αλλαντικά, μισό κιλό παγωτό και φυστικοβούτυρο.

Φυσικά, δεν πήρε τίποτα από αυτά. Ο τοπικός γερουσιαστής του Τέξας, Τζον Γουίτμαϊρ, κατήγγειλε τις ενέργειες του Μπρούερ ως προσπάθεια «να χλευάσει τη διαδικασία». Μετά από αυτό, προχώρησε στην οριστική κατάργηση της πρακτικής του τελευταίου γεύματος για όλους τους θανατοποινίτες στην πολιτεία.

Η θανατική ποινή στην ελληνική έννομη τάξη

Η θανατική ποινή στην Ελλάδα έχει μια διαφορετική ιστορία. Καταργήθηκε με τον Νόμο 2172 του 1993, επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου. Ο συγκεκριμένος νόμος κατήργησε από τον Ποινικό Κώδικα όλες τις διατάξεις που αφορούσαν τη θανατική ποινή. Αργότερα, κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος της Ελλάδας το 2001, θεσπίστηκε συνταγματικά η κατάργηση της.

Η τελευταία επιβολή της εσχάτης των ποινών στη χώρα μας εντοπίζεται στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 25 Αυγούστου 1972. Το περιστατικό συνέβη στο πεδίο βολής της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού (ΣΕΑΠ), στην περιοχή Δύο Αοράκια. Αφορούσε την εκδίκαση της υπόθεσης του 27χρονου Βασίλη Λυμπέρη, ο οποίος είχε καταδικαστεί τετράκις σε θάνατο με την κατηγορία πως έκαψε ζωντανούς τη σύζυγό του, τη μητέρα της, τη δύο ετών κόρη του και τον ενός έτους γιο του.