Πώς φαίνονταν οι Μινωίτες; Η Τεχνητή Νοημοσύνη μάς ξανασυστήνει τους ανθρώπους της Κνωσού |ΦΩΤΟ

Πώς ήταν οι Μινωίτες στην πραγματικότητα; Η Τεχνητή Νοημοσύνη δίνει μια νέα ματιά

Η ερώτηση δεν είναι καινούργια. Πώς έμοιαζαν οι Μινωίτες; Τι χαρακτηριστικά είχαν τα πρόσωπά τους; Μπορούμε να τους φανταστούμε σαν ανθρώπους της διπλανής πόρτας ή μοιάζουν με κάτι τελείως ξένο σε εμάς;

Αν και οι τοιχογραφίες στα Μινωικά Ανάκτορα μάς έχουν δώσει ήδη κάποιες πρώτες εντυπώσεις, η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται να προσφέρει μια πιο πλήρη εικόνα, συνδυάζοντας σύγχρονη τεχνολογία με ιστορική ακρίβεια.

Μια πρώτη επαφή μέσα από την τέχνη των τοιχογραφιών

Οι τοιχογραφίες της Κνωσού και της Θήρας είναι ίσως ό,τι πιο κοντινό έχουμε στην απεικόνιση του Μινωικού ανθρώπου. Η Παριζιάνα, ο Πρίγκιπας των Κρίνων, τα ταυροκαθάψια — όλα δίνουν εικόνες με μορφές κομψές, πρόσωπα με ζωντάνια και εκφραστικά χαρακτηριστικά.

Το λεπτό σώμα, τα σγουρά σκούρα μαλλιά, τα μεγάλα μάτια και η έντονη αίσθηση κομψότητας κυριαρχούν. Ενδύματα με χρώματα και λεπτομέρειες, αλλά και στάσεις γεμάτες δυναμισμό, σχηματίζουν μια πρώτη εντύπωση: αυτοί οι άνθρωποι ήταν εξαιρετικά εκλεπτυσμένοι.

Όταν η επιστήμη πιάνει το νήμα της ιστορίας

Το βλέμμα, όμως, δε σταματά στην επιφάνεια. Πρόσφατες έρευνες στη γενετική έφεραν νέα δεδομένα στο φως. Καθαρές ενδείξεις δείχνουν πως οι Μινωίτες δεν ήταν εξωγενής πληθυσμός — ούτε από την Αφρική ούτε από την Ασία, όπως παλαιότερα είχε υποστηριχθεί.

Ήταν αυτόχθονες. Ευρωπαίοι. Με σαφείς δεσμούς με τους πρώτους νεολιθικούς κατοίκους του Αιγαίου. Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι αυτά τα γονίδια εντοπίζονται μέχρι σήμερα στον πληθυσμό της Κρήτης.

Άρα η συνέχεια υπάρχει, όχι μόνο στην κουλτούρα, αλλά και στο DNA.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως εργαλείο αναπαράστασης

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα καλλιτεχνικά, αρχαιολογικά, γενετικά ζητήθηκε από την τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργήσει την αναπαράσταση δύο μορφών: ενός άντρα και μιας γυναίκας της Μινωικής περιόδου.

Το αποτέλεσμα δεν είναι φωτογραφία. Ούτε ισχυρίζεται πως είναι η απόλυτη αλήθεια. Είναι μια ερμηνεία. Καλλιτεχνική, αλλά τεκμηριωμένη. Με στοιχεία που βασίζονται σε γνωστά δεδομένα και όχι σε αυθαίρετη φαντασία.

Δύο πρόσωπα, δίπλα δίπλα. Σε ισορροπία. Όπως δείχνουν και οι παλιές τοιχογραφίες. Όχι ανταγωνιστικά, αλλά συμπληρωματικά. Όχι ιδεαλιστικά, αλλά ανθρώπινα.

Μνήμες χαραγμένες στο παρόν

Αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση δεν είναι το πόσο μακριά βρίσκονται οι Μινωίτες από εμάς, αλλά πόσο κοντά μπορεί να βρίσκονται. Ίσως σε κάποια πρόσωπα να δεις κάτι γνώριμο. Ένα βλέμμα. Μια γραμμή στο πρόσωπο. Μια έκφραση που, κατά έναν περίεργο τρόπο, θυμίζει κάτι δικό σου.

Ίσως, τελικά η απόσταση χιλιάδων ετών να μην είναι και τόσο μεγάλη.
Το αποτέλεσμα:

Πηγή φωτογραφίας:cretalive.gr.