Ο Πράσινος Μύλος: Το θρυλικό κέντρο διασκέδασης της Θεσσαλονίκης

Ο Πράσινος Μύλος: Ένα Θρυλικό Κέντρο Διασκέδασης

Στην καρδιά των Συκεών Θεσσαλονίκης, στην οδό Μακεδονομάχων, λειτουργούσε κάποτε ένα θρυλικό κέντρο διασκέδασης. Γνωστό ως Ο Πράσινος Μύλος, άφησε το στίγμα του στη δεκαετία του ’60. Η φήμη του ενισχύθηκε σημαντικά χάρη σε ένα γνωστό τραγούδι.

Η Ιστορία και ο Ιδιοκτήτης

Ιδιοκτήτης του χώρου ήταν ο Παύλος Βουλγαράκης. Ο Βουλγαράκης, με θητεία στο Πυροβολικό, θέλησε να δώσει μια στρατιωτική νότα στο μαγαζί του. Πάνω από την πράσινη πινακίδα, που έγραφε «Εξοχικόν – Ο Πράσινος Μύλος», ζωγράφισε δύο χιαστί όλμους. Αυτοί αποτελούσαν το σύμβολο του Όπλου του.

Η αυλή του καταστήματος ήταν περιφραγμένη και γεμάτη δέντρα και κληματαριές. Αποτελούσε μια πραγματική όαση δροσιάς για τους θαμώνες. Τα καλοκαίρια, τα στρογγυλά τραπέζια και οι ψάθινες καρέκλες γέμιζαν ασφυκτικά. Ο κόσμος προτιμούσε τη δροσιά των Συκεών. Απέφευγε έτσι τα καραβάκια για την Αγία Τριάδα και την Περαιά.

Ο Μάρκος Βαμβακάρης και οι Φήμες

Όπως αναφέρει το newsbomb.gr, μια φήμη θέλει τον Μάρκο Βαμβακάρη να έχει εμφανιστεί στον Πράσινο Μύλο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αποδείξεις που να το επιβεβαιώνουν. Πιθανόν να πρόκειται για σύγχυση. Υπήρχε ένας άλλος Πράσινος Μύλος στην Αθήνα, στη λεωφόρο Θηβών. Εκεί, ο Μάρκος Βαμβακάρης εμφανιζόταν το 1948 μαζί με τον αδελφό του Αργύρη.

Αν παρ’ όλα αυτά ο Βαμβακάρης όντως έπαιξε στις Συκιές, είναι βέβαιο πως θα ερμήνευσε κλασικά κομμάτια. Ανάμεσά τους η Φραγκοσυριανή, η Κλωστηρού, η Ζιγκουάλα και τα Ματόκλαδά σου λάμπουν. Ίσως και το 1912, ένα τραγούδι αφιερωμένο στη Θεσσαλονίκη.

Το Τραγούδι της Μαριώς

Το τραγούδι που χάρισε πανελλήνια φήμη στο κέντρο ήταν αυτό της Μαριώς. Γράφτηκε από τον λαϊκό τραγουδιστή και συνθέτη Μπάμπη Μαρκάκη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Μάρκος Μπαλτόπουλος. Ο Μαρκάκης, καταγόμενος από τα Μετέωρα Θεσσαλονίκης, γνώριζε καλά το περιβάλλον του μαγαζιού. Ρακές, τυροκαφτερές, μπουζούκια και, φυσικά, μπαρμπούτι ήταν μέρος της καθημερινότητας εκεί.

Στο τραγούδι του, ο Μαρκάκης περιγράφει με χιούμορ τις απώλειές του στα ζάρια:

«Μες στον Πράσινο τον Μύλο / μου τα παίρναν ταχτικά / μα τους έχω πάρει πίσω / από μια καλή ζαριά»

Και συνεχίζει με αυτοσαρκασμό:

«Μου τα παίρναν και γυρνούσα / με τα πόδια απ’ τις Συκιές / και δεν είχα να γουστάρω / στα μπουζούκια δυο πενιές.»

Έτσι, μέσα από αυτό το τραγούδι, Ο Πράσινος Μύλος πέρασε οριστικά στην ιστορία. Έγινε σύμβολο της λαϊκής Θεσσαλονίκης. Ένα μέρος που συνδύαζε δροσιά, διασκέδαση, μουσική, αλλά και λίγο τζόγο.