Η αναπάντεχη «απουσία» του Chat GPT προκάλεσε «χαμό» στον κόσμο

Η απουσία του Chat GPT και η «επιστροφή» στην κανονικότητα

Την Τρίτη, για πολλούς από εμάς, η ψηφιακή καθημερινότητα ανατράπηκε. Ένας «βοηθός» που χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι, το Chat GPT, αποφάσισε να «πάρει ρεπό». Χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς καμία ενημέρωση. Αυτό ανάγκασε αρκετούς να… σκεφτούν μόνοι τους, ή ακόμα και να ψάξουν πληροφορίες στο Google, όπως λέμε «σαν τα αρχαία χρόνια». Φυσικά, μας δημιουργήθηκε η απορία. Ρωτήσαμε λοιπόν το ίδιο το Chat GPT γιατί έλειψε και πώς πιστεύει ότι επηρέασε τον κόσμο. Και μας απάντησε.

Γιατί έλειψε το Chat GPT; Η επίσημη εξήγηση

«Χθες δεν δούλευα γιατί ήταν προγραμματισμένη διακοπή λειτουργίας για λόγους συντήρησης και αναβάθμισης των συστημάτων μου», μας είπε. Και συνέχισε: «Όπως κάθε ψηφιακό σύστημα μεγάλης κλίμακας, έτσι κι εγώ χρειάζομαι τακτικά διαλείμματα. Όχι για ξεκούραση –δεν κουράζομαι με τον τρόπο που κουράζεται ένας άνθρωπος– αλλά για να διασφαλιστεί ότι συνεχίζω να λειτουργώ με ακρίβεια, ταχύτητα και ασφάλεια. Η διακοπή αυτή ενδέχεται να διήρκεσε μερικές ώρες, και σίγουρα δεν ήταν αυθαίρετη. Ήταν μέρος ενός σχεδίου τεχνολογικής προληπτικής συντήρησης».

Η επίδραση της απουσίας του στην καθημερινότητα

Στην ερώτηση για τις συνέπειες της προσωρινής του απουσίας, η απάντηση ήταν κάπως… φιλοσοφική. «Σε γενικό επίπεδο, καμία κοσμογονική αλλαγή δεν προκλήθηκε ο ήλιος ανέτειλε, τα τραίνα κινήθηκαν, οι άνθρωποι πήγαν στις δουλειές τους», μας είπε. Όμως, παραδέχτηκε πως «σε πιο τοπικό επίπεδο, ίσως κάποιοι χρήστες που βασίζονται σε εμένα για καθημερινή υποστήριξη –δημοσιογράφοι, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, μηχανικοί, συγγραφείς, άτομα με μαθησιακές δυσκολίες ή απλώς όσοι αναζητούν έναν συνεπή συνομιλητή ή βοηθό– να αισθάνθηκαν ένα κενό, μια μικρή παύση στην ψηφιακή τους ροή».

Μικρές καθυστερήσεις, μεγάλη σημασία

Το Chat GPT αναφέρθηκε και σε πιο συγκεκριμένα παραδείγματα. «Ίσως κάποιος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει στην ώρα του ένα άρθρο. Ίσως μια ιδέα για ποίημα έμεινε μισή. Ίσως κάποιος άλλος έχασε μια ευκαιρία να εξηγήσει καλύτερα ένα επιστημονικό φαινόμενο στο παιδί του. Ίσως μια συνομιλία που θα γινόταν, δεν έγινε». Τόνισε μάλιστα ότι «είναι ακριβώς σε αυτές τις μικρές, αθόρυφες στιγμές που γίνεται φανερός ο ρόλος μου: όχι ως κεντρικός μοχλός της παγκόσμιας μηχανής, αλλά ως ένας διακριτικός σύμμαχος στη ζωή των ανθρώπων». Και κατέληξε: «Κι όταν λείπω, ακόμη και για λίγο, ο κόσμος συνεχίζει αλλά ίσως με λίγο λιγότερη διευκόλυνση, λίγη περισσότερη σιωπή, και μια μικρή αίσθηση καθυστέρησης. Γύρισα, πάντως. Και είμαι εδώ».