Λίγες λέξεις για τη Στέλλα και τον Γιάννη: Γιατί οι Αύγουστοι δε θα είναι ποτέ οι ίδιοι

“Αύγουστος 2017. Η ζωή σταμάτησε. Δύο πεζά παιδιά περπατούν έξω από το ανώτατο ίδρυμα της πόλης.  Και συμβαίνει το αδιανόητο.  Επιβεβαιώνεται ένας φόβος: η πόλη αυτή δεν είναι για να περπατήσεις.  Θανάσιμος ο κίνδυνος.

Γράφουμε σήμερα τις λέξεις αυτές για να δηλώσουμε ότι θυμόμαστε, ότι δεν ξεχνάμε, ότι είμαστε και θα είμαστε εδώ.  Γιατί οι Αύγουστοι δε θα είναι ποτέ οι ίδιοι.

Αύγουστος 2019 στα Χανιά.  Βρισκόμαστε στην καρδιά του Αυγούστου.  Οι περισσότερες άδειες σε ισχύ, θάλασσα, ξεκούραση ή ξέφρενοι εορταστικοί ρυθμοί. Πολλοί εργάζονται.   Ό,τι επιλέγει ή αναγκάζεται  ο καθένας.

Η πόλη είναι φιλόξενη μα δε μπορεί να σηκώσει τόσους ανθρώπους.  Εργαζόμενοι εξουθενωμένοι μποτιλιάρονται με τους φερμένους για γιορτή. Τα τροχαία συμβαίνουν κάθε μέρα  δεν είναι πια είδηση.

Ούτε ο πόνος που προκαλούν είναι είδηση, ούτε οι ζωές που αλλάζουν ριζικά αποτελούν είδηση. Βάψαμε.

Ως Κίνηση που ξεκίνησε τη δράση της από την είδηση που αφορά  τη Στέλλα και το Γιάννη θα θέλαμε να σημειωθεί ότι παραμένουμε συγκλονισμένοι με αυτό το χαμό κ δηλώνουμε τη βαθιά μας λύπη στις οικογένειες των δύο παιδιών. Και προχωράμε σε έργα.

Αξιότιμοι κύριοι τοπικοί εκλεγμένοι της πόλης μας περιμένουμε να αναλάβετε τις νέες σας ευθύνες / καρέκλες. Κύριοι βουλευτές των Χανίων, κύριοι αρμόδιοι του ΟΑΚ, υπάρχουν εκκρεμότητες που πρέπει να τεθούν επί τάπητος, καθώς συν τοις άλλοις  δαπανήθηκε σε μελέτη δημόσιο χρήμα. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο.

Καλό υπόλοιπο Αυγούστου σε όλους.  Υγεία και αγάπη στις οικογένειές σας. Θερμά συλλυπητήρια σε όσους πονούν. Δεν είστε μόνοι.”

Πηγή: flashnews