Γιώργος Καπουτζίδης για τα παιδικά του χρόνια: «Μεγάλωσα μόνος» – Ήμουν διαφορετικός και δεν ήξερα πώς να το επικοινωνήσω

Γιώργος Καπουτζίδης: «Μεγάλωσα μόνος» – Οι δυσκολίες στα παιδικά του χρόνια

Ο Γιώργος Καπουτζίδης μίλησε πρόσφατα για την παιδική του ηλικία. Εξήγησε πόσο δύσκολο ήταν να ενταχθεί στο σχολικό περιβάλλον. Ένιωθε διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά. Μιλώντας στην εκπομπή Breakfast@Star, αναφέρθηκε στον φόβο που ένιωθε στα διαλείμματα του σχολείου. Η διαφορετικότητά του τον απομάκρυνε από τις παρέες. Ο ίδιος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «μεγάλωσα μόνος».

Η μοναχικότητα ως επιλογή και φύση

Όπως είπε χαρακτηριστικά για τη μοναχικότητα, είναι ένα στοιχείο που τον χαρακτήριζε ανέκαθεν. «Είναι μια επιλογή συνειδητή και είναι και η φύση μου αυτή, εκεί κατέληξα», ανέφερε. Πρόσθεσε πως κατά τη διάρκεια της πανδημίας κατανόησε βαθύτερα αυτή του την ανάγκη. «Το κατάλαβα στον κορωνοϊό. Ως παιδί μεγάλωσα μόνος, μέσα στο σπίτι. Δεν είχα παρέες, δεν είχα φίλους».

Ο εφιάλτης του διαλείμματος και η αδυναμία επικοινωνίας

Περιγράφοντας το σχολικό περιβάλλον, ο δημιουργός της επιτυχημένης σειράς «Στο Παρά Πέντε» θυμήθηκε: «Για μένα το δύσκολο στο σχολείο δεν ήταν το μάθημα, ήταν το διάλειμμα. Το διάλειμμα ήταν ο εφιάλτης μου». Αναρωτιόταν: «Τι θα κάνω 10 λεπτά στο διάλειμμα; Πρέπει να πάω να κολλήσω, κάπως να μιλήσω, κάπως να υπάρχω στο διάλειμμα και ήταν και πέντε τα σκασμένα». Αυτή η αγωνία τον χαρακτήριζε.

Στη συνέχεια, πρόσθεσε πως μεγάλωσε σε μια εποχή και ένα περιβάλλον όπου δεν υπήρχε χώρος για να εκφραστεί ελεύθερα. «Ήμουν ένα διαφορετικό παιδί, ας πούμε, και δεν ήξερα πώς να κολλήσω και να επικοινωνήσω το τι είμαι». Τόνισε τη δυσκολία της εποχής: «Μιλάμε για τη δεκαετία του ’80 στις Σέρρες και τι να πεις τώρα για τη σεξουαλικότητα σου τη διαφορετική που δεν την έχεις καταλάβει κι εσύ ακόμα καλά καλά. Οπότε είσαι κλεισμένος».

Ο Γιώργος Καπουτζίδης κατέληξε αναγνωρίζοντας πως, ακόμα και σήμερα, η κοινωνία δεν έχει λύσει πλήρως αυτά τα ζητήματα. Όμως, με τη φωνή του και την παρουσία του, επιλέγει να σπάει τη σιωπή και να παλεύει γι’ αυτό: «Όχι ότι τώρα έχει λυθεί, αλλά το παλεύουμε και το προσπαθούμε».