Liberation: Ο Πούτιν είναι πλέον ο πολιτικός που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις στη Δύση;

Η Liberation θέτει ερώτημα για τη δύναμη του Πούτιν στη Δύση στο πρωτοσέλιδό της. “Ο Πούτιν είναι αυτός που φτιάχνει πλέον τους βασιλιάδες;” είναι κατά λέξη ο τίτλος της γαλλικής εφημερίδας.

Και γράφει αναλυτικά:

Νίκη του Τραμπ, πιθανή νίκη του Φρανσουά Φιγιόν, ήττα  των φιλοευρωπαίων υποψηφίων στη Μολδαβία και στη Βουλγαρία. Οι φιλορωσικές δυνάμεις κερδίζουν συνεχώς έδαφος και ενισχύουν τη δημοφιλία του Πούτιν  σε πολίτες ανά τον κόσμο που αναζητούν πλέον αυταρχικούς ηγέτες.

Και ενώ η Ρωσία έχει ξεκινήσει ένα μπρα ντε φερ με τη Δύση από την αρχή της Ουκρανικής κρίσης και την προσάρτηση της Κριμαίας, το 2014, φιλορωσικές δυνάμεις άρχισαν να ανοίγουν δρόμο προς την εξουσία σε ορισμένες δυτικές χώρες αλλά και σε πρώην σοβιετικές: προς πολύ μεγάλη ικανοποίηση του Κρεμλίνου, η Μεγάλη Βρετανία επέλεξε το Brexit. Οι Ολλανδοί ψήφισαν εναντίον μια συμφωνίας ένωσης της ΕΕ με την Ουκρανία. Ο Ντόναλντ Τραμπ πήρε τα κλειδιά του Λευκού Οίκου. Ο Φρανσουά Φιγιόν έχει πολλές πιθανότητες να μπει στο προεδρικό μέγαρο της Γαλλίας. Ο Μολδαβός  Igor Dodon και ο Βούλγαρος Roumen Radev, φιλορώσοι και οι δύο, κέρδισαν τις προεδρικές εκλογές αντίστοιχα στις χώρες τους. Ακόμη και στην Εστονία, όπου κυριαρχεί ακόμη το αντιρωσικό αίσθημα, το φιλορωσικό κόμμα του Κέντρου αυξάνει τα ποσοστά του.

«Πουτινοφιλία»

Ποιόν ρόλο μπορεί να έπαιξε ο Ρώσος πρόεδρος, πραγματικό ή φαντασιακό, στις εκλογικές αναμετρήσεις και στο κύμα «Πουτινοφιλίας» που έχει ξεσπάσει στη Δύση; «Κανέναν», απαντάει ξερά ο Dmitri Trenin, διευθυντής του κέντρου  Carnegie της Μόσχας, ο οποίος δεν πιστεύει καθόλου στην «Πουτινοφιλία» του Τραμπ ή του Φιγιόν. Η τουλάχιστον όχι σε σημείο που θα άλλαζαν πραγματικά τις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης.

«Ο Πούτιν δεν έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τις εκλογές σε τόσο σημαντικές χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία», αναφέρει. «Το γεγονός ότι τον παρουσιάζουν τόσο σημαντικό και ότι του αποδίδουν τόση δύναμη υποδηλώνει ότι τα πολιτικά συστήματα των ανεπτυγμένων χωρών βρίσκονται σε βαθιά κρίση», προσθέτει.

Παρότι δεν υπάρχει απόδειξη ανάμειξης στις εκλογικές αναμετρήσεις, αν εξαιρεθεί το φαινόμενο με τις υποκλοπές της Χίλαρι στις ΗΠΑ, το Κρεμλίνο διατηρεί και αναπτύσσει κάθε τρόπο για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του και για να προσελκύσει την κοινή γνώμη της Δύσης, να την κάνει αποδέκτη των ρωσικών θέσεων και στη συνέχεια να επηρεάσει την πολιτική ατζέντα.

Τα πιο σημαντικά και αποτελεσματικά μέσα που χρησιμοποιεί η ρωσική ηγεσία είναι τα think tanks, τα πολιτιστικά κέντρα, οι χορηγίες σε πολιτικά κόμμα της άκρας δεξιάς (όπως το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία) αλλά και τα ΜΜΕ προπαγάνδας τα οποία χρηματοδοτεί το Κρεμλίνο. Ο Ομιλος RT (Russia Today) διαθέτει πολλά γραφεία σε όλο τον κόσμο καθώς και τρία διεθνή κανάλια. Το Sputnik, είναι μια πλατφόρμα που στοχεύει σε ξένο κοινό και έχει παρουσία σε τριάντα χώρες. «Δεν μιλάμε για το κλασικό soft power classique, το οποίο προσπαθεί να περάσει ένα θετικό μήνυμα για τη Ρωσία. Η ρωσική διπλωματία είναι επιθετική, δουλεύει για να δημιουργήσει φιλορωσικό κλίμα και παίζει με το χαρτί της εθνικής κυριαρχίας, του αντι-ιμπεριαλισμού, του αντι-αμερικανισμού και του ευρωσκεπτικισμού», δηλώνει ο ερευνητής Maxime Audinet, του πανεπιστημίου Paris-Ouest.

“Ο Πούτιν δεν ελέγχει όλα αυτά τα πεδία. Το κίνημα μεγαλώνει, αλλά δεν το προκαλεί πάντα ο ίδιος. Απλά βρέθηκε σε αυτή τη θέση σε μια στιγμή που στη Δύση μεγαλώνει το αίτημα για ισχυρούς ηγέτες που θα αντικαταστήσουν τους αδύναμους που υπάρχουν σήμερα», δηλώνει η καθηγήτρια Tatiana Jean, του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων”.

Πηγή: www.topontiki.gr