Βάφτιση στη Μονή Κουδουμά: Ο Μανώλης, η Κρήτη και μια μοναδική εμπειρία πίστης

Βάφτιση στη Μονή Κουδουμά – Μια εμπειρία πέρα από το τυπικό μυστήριο

Δεν ήταν μια απλή βάφτιση αλλά  κάτι περισσότερο, κάτι που ξεκίνησε πολύ πριν το «Αμήν» και συνεχίστηκε πολύ μετά στη Μονή Κουδουμά.

Ο Γιάννης και η Ειρήνη, χωρίς πολλή σκέψη, είχαν αποφασίσει πως ο γιος τους, ο Μανώλης, θα βαφτιζόταν εκεί. Στη Μονή Κουδουμά. Ένα μέρος που δεν επιλέγεις απλά, αλλά σε τραβάει με έναν περίεργο, σχεδόν υπόγειο τρόπο. Η φύση, η πίστη, η απόσταση  όλα συμβάλλουν.

 Η διαδρομή προς τη Μονή Κουδουμά – Όχι απλά ένα ταξίδι

Δεν είναι εύκολος ο δρόμος. Αλλά αυτό ίσως είναι και το νόημα. Ο χωματόδρομος κρατάει σχεδόν μια ώρα. Στην αρχή ανεβαίνεις. Το βουνό είναι ψηλό, περήφανο. Κάθε στροφή ανοίγει ένα τοπίο. Θάλασσα στο βάθος, κοφτοί γκρεμοί, φως. Αετοί  ναι, κυριολεκτικά – να πετούν στον ουρανό. Σχεδόν σιωπή.

Κι έπειτα αρχίζει η κατάβαση. Ξαφνικά, από την αγριάδα, ξεπροβάλλει η Μονή. Χτισμένη δίπλα στο κύμα, λες και ήταν πάντα εκεί. Σαν να μη φτιάχτηκε ποτέ, αλλά να υπήρχε από την αρχή.

 Η στιγμή της βάφτισης – Πίστη, ησυχία και αληθινό δέσιμο

 Ένα μυστήριο γεμάτο συγκίνηση στη Μονή Κουδουμά

Ο μικρός Μανώλης στην αγκαλιά της νονάς του. Λίγοι άνθρωποι  μόνο όσοι πρέπει. Ο ναός παλιός, απλός. Ψαλμοί χωρίς μικρόφωνα, παιδικά γέλια, μια κουβέντα που ξέφυγε, τίποτα περιττό.

Το νερό της θάλασσας δεν ήταν μακριά. Φαινόταν πίσω από το λιθόστρωτο, σχεδόν μπλεζάριζε με τις ψαλμωδίες. Μια τελετή χωρίς υπερβολές. Αληθινή. Ο Μανώλης  σχεδόν δεν έκλαψε. Μονάχα στο τέλος, όταν τον σήκωσαν λίγο ψηλά και τον έβγαλε ο ήλιος στην αυλή. Ίσως ένιωσε το φως.