Το ιστορικό καφέ στη Μεγάλη Πόρτα: Μνήμες Ρεθύμνου από το παλιό λουκουματζίδικο

Η αίγλη του παλιού Ρεθύμνου ζωντανή στη σημερινή καφετέρια

Το κτίριο παλιά ήτανε λουκουματζίδικο. Μπαίνουν κάποιοι και μας λένε ότι το θυμούνται. Παραμένουν όμως μέχρι σήμερα δυνατά και η αίγλη της Μεγάλης Πόρτας και το γόητρο της πλατείας … Και οι παλιοί Ρεθυμνιώτες που συνχάζουν εδώ είναι και gentlemen: όλο και κάτι θα μας προσφέρουν, ένα γλυκάκι, ένα λουλουδάκι ή ακόμα κι ένα κλωνάρι βασιλικό.

 Από λουκουματζίδικο σε στέκι γενεών

Η σημερινή καφετέρια δίπλα από την θρυλική πύλη GUORA είναι ένα ιστορικό κτίριο στο Ρέθυμνο: οι εποχές μπορεί να αλλάζουν αλλά ορισμένα πράγματα στέκουν πάντα ίδια κι απαράλλαχτα εκεί. Άνθρωποι που πήγαιναν ως παιδιά , πλέον πάνε με τα δικά τους τα παιδιά! Ακόμα και τόσα χρόνια μετά οι παλιοί Ρεθυμνιώτες δεν αλλάζουν την συνήθεια : ο καφές της Κυριακής με την εφημερίδα θα είναι πάντα εκεί με τα φρέσκα γεγονότα που κουβεντιάζουν οι θαμώνες και την πασαρέλα του κόσμου που περνάει από μπροστά τους…

Η Ελβίρα και η Ολυμπία κρατούν ζωντανή την παράδοση

Η Ελβίρα Τάτση είναι ο πρώτος άνθρωπος που συναντούν όλοι μπαίνοντας μέσα. Και αναγνωρίζοντας την ξεχωριστή θέση που έχει δίπλα στην Μεγάλη Πόρτα, επισημαίνει:

“Το κτίριο είναι πολύ παλιό και έχει μεγάλη ιστορία: παλιά ήτανε λουκουματζίδικο. Ακόμα και σήμερα μπαίνουν κάποιοι και μας λένε ότι το θυμούνται γιατί έρχονταν πριν πολλά χρόνια. Παραμένουν δυνατά η αίγλη της Μεγάλης Πόρτας και το γόητρο της πλατείας των Τεσσάρων Μαρτύρων. Βέβαια μας λένε κάποιοι παλιότεροι ότι πλέον έχει αλλάξει πάρα πολύ η πλατεία, οι δρόμοι, έχουν αλλάξει τα πάντα. “ Η Σταματάκη Ολυμπία που είναι ιδιοκτήτρια έχει φροντίσει να κρατήσει μέσα… ζωντανή την εποχή και την ατμόσφαιρα του “παλιού Ρεθύμνου”. Και αυτό προσελκύει το ενδιαφέρον των παλιών Ρεθυμνιωτών αλλά και των γυναικών της πόλης, που τους ευχαριστεί να έχουν το στέκι μιας παλιάς εποχής, διότι τους ξυπνά μνήμες και τους δημιουργεί συγκίνηση και οικειότητα…

Αναμνήσεις, τελετουργικά και ρεθυμνιώτικη νοσταλγία

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Ελβίρα:

“Υπάρχουν οι καθημερινοί μας αλλά υπάρχουν και κάποιοι που έρχονται κάθε Κυριακή. Κρατάνε την συνήθεια. Θα φέρουν την οικογένειά τους, θα βρεθούνε με τα παιδιά τους και τα εγγόνια να πιούνε το καφεδάκι τους, να φάνε και το γλυκό τους.  Και οι παλιοί Ρεθυμνιώτες που συνχάζουν εδώ είναι και gentlemen: όλο και κάτι θα μας προσφέρουν, ένα γλυκάκι, ένα λουλουδάκι ή ακόμα κι ένα κλωνάρι βασιλικό.” Η Ελβίρα Τάτση μάλιστα περιγράφει το πατροπαράδοτο τρόπο που έχουν όσοι δεν αλλάζουν αυτή την αγαπημένη συνήθεια τους: έχουν μια vintage διάθεση, ένα πιο παλιακό στύλ που εκπέμπει ρομαντισμό και νοσταλγία:

“Τηρούν ολόκληρο τελετουργικό: μπαίνουν μέσα, έρχονται στον πάγκο και παίρνουν την ρεθυμνιώτικη εφημερίδα για να διαβάσουν τι γίνεται στην πόλη.  Είναι πέρασμα εδώ πέρα, είναι το κέντρο του Ρεθύμνου. Θα δούνε τον φίλο τους και θα τον χαιρετήσουν. Δεν υπάρχει πιθανότητα να μην περάσουν όλοι από εδώ: θα τους φωνάξουνε όταν τους δούνε και θα τους κεράσουνε. Είναι από τα παλιά σημεία του Ρεθύμνου!”