Το εργασιακό bullying αποτελεί την νέα μάστιγα και στο Ρέθυμνο

Η απότομη έξαρση του εργασιακού εκφοβισμού/bullying και στο Ρέθυμνο αποτελεί την νέα μάστιγα. Οι περιπτώσεις που φτάνουν στα γραφεία των ψυχολόγων δυστυχώς έχουν αυξηθεί.

Ο Μανώλης Καργάκης, κλινικός ψυχολόγος και επιστημονικά υπεύθυνος σε Κέντρα Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας σε Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά & Αθήνα, αναφέρει στο Daynight.gr τις πιο συνήθεις περιπτώσεις και σκιαγραφεί το προφίλ των θυμάτων που ζητούν τη βοήθεια των ειδικών.

“Όσον αφορά το κομμάτι της εισροής αιτημάτων στα δικά μας γραφεία, ο αριθμός αυτός αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Ίσως γιατί οι άνθρωποι πλέον μιλούν πολύ περισσότερο και εκφράζουν τις εκφάνσεις των πιέσεων και των εντάσεων που βιώνουν. Οι συνθήκες αυτές του εργασιακού bullying παρουσιάζονται πολύ περισσότερο την περίοδο του καλοκαιριού με τον τουρισμό, όπου έχουμε πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας αλλά και μεγαλύτερες εντάσεις με υψηλό εργασιακό φόρτο.”

Και το είναι ερώτημα, ποιοι πέφτουν πιο συχνά θύμα εργασιακού εκφοβισμού: οι άντρες ή οι γυναίκες;

“Επειδή συνήθως εντάσσεται και μια κρυμμένη σεξουαλική παρενόχληση, οι γυναίκες είναι αρκετά συχνότερο να βιώσουν έκφραση λεκτικών παρενοχλητικών στοιχείων, αλλά και σωματικών πολλές φορές. Υπάρχει και η τάση την περίοδο τεκνοποίησης των γυναικών, αυτές να καταπιέζονται με την διαδικασία του εργασιακού εκφοβισμού, ώστε να ωθηθούν στην αποχώρηση”

Ο κλινικός ψυχολόγος Μανώλης Καργάκης επισημαίνει και ποιο είναι στις μέρες μας το πρόβλημα με τους πελάτες που επιδεικνύουν στάσεις και συμπεριφορές προσβλητικές:

“Οι πελάτες είναι ένα διαφορετικό προφίλ εκφοβιστή-ευκαιριακού δυνάστη, που συνήθως δείχνουν τον κακό τους εαυτό για να πετύχουν κάτι, όπως μια έκπτωση ή μια καλύτερη παροχή. Έχει να κάνει και με τα ατομικά χαρακτηριστικά του καθενός: ναρκισσιστικά προφίλ πελατών, άνθρωποι που υποβιβάζουν τον άλλον. Αν ένα εργασιακό πλαίσιο είναι πολύ ανεκτικό στις συμπεριφορές των πελατών, εκεί δίνεται η δυνατότητα να εκφράσουν δυσλειτουργικές συμπεριφορές.”

Ο κ. Καργάκης συμπληρώνει:

“Το κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που μας ζητούν βοήθεια είναι ότι βρίσκονται κοντά στο όριο της εργασιακής εξουθένωσης, με έντονα νευρωσικά αγχώδη στοιχεία. Αυτό το συναντάμε και σε μικρότερες και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Μπαίνουν σε καθεστώς καταθλιπτικότητας. Ανέχονται περισσότερα, καθώς έχουν οικονομικές ανάγκες, αλλά αυτό σιγά σιγά τους εξαντλεί.

Σκοπός της δικής μας θεραπείας είναι η ενίσχυση του ατόμου ώστε να αποφασίσει ισχυρά τι θέλει να κάνει: να πάει στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον ώστε να οριοθετήσει αυτά που δικαιούται ή να κάνει καινούργιο ξεκίνημα σε ένα πιο υγιές περιβάλλον έχοντας πίστη στον εαυτό του.”