Ρεθυμνιώτες βρίζουν… Ρεθυμνιώτες: Βρισιές, φραστικές επιθέσεις και τοξικότητα στα social media

“Εγώ ξέρω τι είμαι… Το γεγονός ότι εσύ μου απευθύνεις έναν υβριστικό λόγο, έχει περισσότερο να κάνει με το πώς αισθάνεσαι εσύ”, αναφέρει στο Daynight.gr o ψυχολόγος Τζων Ζουρμπάκης

Η διαδικτυακή επιθετικότητα μεταξύ των Ρεθυμνιωτών στα social media φαίνεται να βρίσκεται σε έξαρση. Σχόλια γεμάτα ύβρεις, προσωπικές επιθέσεις και ακραίους χαρακτηρισμούς γίνονται όλο και πιο συχνό φαινόμενο στο Facebook, προκαλώντας έντονο προβληματισμό.

Γιατί, όμως, παρατηρείται αυτή η αύξηση επιθετικότητας;

Ο ρόλος της ψυχολογίας στη διαδικτυακή επιθετικότητα

Ο Τζων Ζουρμπάκης, επιστημονικός υπεύθυνος ενός Κέντρου Ολιστικής Ψυχικής Υγείας στο Ρέθυμνο, αναλύει το φαινόμενο και εξηγεί στο Daynight.gr ότι δεν είναι κάτι που εμφανίζεται μόνο στην πόλη μας, αλλά αποτελεί μια γενικευμένη τάση:

“Είναι μια τάση που υπάρχει γενικευμένα και το Ρέθυμνο τώρα βιώνει αυτή την πραγματικότητα. Οπότε παίζει ρόλο η γνώση στο τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται. Με λίγα λόγια, καλούμαστε όλοι να έχουμε λίγο επίγνωση των λέξεων και των πράξεών μας και να το αντιμετωπίζουμε με μια λογική και ανθρωπιά.”

Το φαινόμενο αυτό, μάλιστα, δεν περιορίζεται μόνο στους ενήλικες αλλά φαίνεται να επηρεάζει και τους μαθητές, οι οποίοι, βλέποντας τέτοιες συμπεριφορές, συχνά τις θεωρούν δικαιολογημένες.

Ωστόσο, ο ψυχολόγος Τζων Ζουρμπάκης ξεκαθαρίζει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει:

“Πολλές φορές η διαδικτυακή εξύβριση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά ζητήματα στο ψυχικό φάσμα του ανθρώπου: βιώνουμε θλίψη, ενοχή, απόρριψη. Σε κοινωνικό επίπεδο, γνωρίζουμε ότι ο εξυβριστικός λόγος υπάρχει γύρω μας. Σε πιο νεαρές ηλικίες, όπως στους μαθητές και τους εφήβους, το παραπέμπω σε θέμα εκπαίδευσης. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να μπορούμε να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από την ψηφιακή μας ταυτότητα και την πραγματική μας ταυτότητα.”

Η επιθετικότητα ως αντανάκλαση του εσωτερικού κόσμου

Σύμφωνα με τον ειδικό, η διαδικτυακή επιθετικότητα πολλές φορές δεν αφορά το άτομο που δέχεται τις ύβρεις, αλλά εκείνον που τις εκτοξεύει:

“Ο εξυβριστικός λόγος είναι περισσότερο μια έκφραση του συναισθήματος του ατόμου που βρίζει, παρά αυτού που το δέχεται. Και γίνεται ζήτημα μόρφωσης, διότι ένα άτομο που έχει την κατάλληλη παιδεία, διαδικτυακά και μη, δεν θα το πάρει προσωπικά.”

Ο Ζουρμπάκης εκφράζει, μάλιστα, και έναν προβληματισμό: μήπως η τοξικότητα υπήρχε ήδη, αλλά τώρα αρχίζουμε να τη βλέπουμε πιο καθαρά;

“Το φαινόμενο των προσβλητικών σχολίων και της διαδικτυακής εξύβρισης δεν αφορά μόνο το Ρέθυμνο. Ίσως ήδη να προϋπήρχε, αλλά με το άνοιγμά μας στο ψηφιακό δίκτυο, ερχόμαστε σε επαφή με αυτή την τοξική ατμόσφαιρα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όλες οι διαδικτυακές επικοινωνίες είναι τοξικές. Το ζητούμενο είναι πώς ανταποκρίνεται κάθε άνθρωπος απέναντι σε μια επιθετική συμπεριφορά. Και εδώ πάλι καταλήγουμε στην προσωπική διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης. Εγώ ξέρω τι είμαι… Το γεγονός ότι εσύ μου απευθύνεις έναν υβριστικό λόγο, έχει περισσότερο να κάνει με το πώς αισθάνεσαι εσύ.”

Το φαινόμενο της διαδικτυακής τοξικότητας είναι πολυδιάστατο και απαιτεί συνειδητή προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί. Η παιδεία, η ενσυναίσθηση και η σωστή διαχείριση των συναισθημάτων μας είναι τα βασικά όπλα απέναντι σε αυτή τη νέα μορφή επιθετικότητας.