Οι Ρεθυμνιώτες «ψηφίζουν» κατοικίδια ως το πιο ισχυρό φυσικό αντικαταθλιπτικό!

Οι Ρεθυμνιώτες ολοένα και περισσότερο “ψηφίζουν” κατοικίδια ως το πιο ισχυρό φυσικό αντικαταθλιπτικό. Ήταν έτσι πάντα ή τον τελευταίο καιρό δημιουργήθηκε μια καινούργια τάση;

Για κάποιους τα κατοικίδια ζώα αποτελούν μια συντροφιά, ένα ισχυρό κίνητρο για περιπάτους, τρέξιμο και συναναστροφές. Για άλλους λειτουργούν ως ένα ισχυρό φυσικό αντικαταθλιπτικό, κάτι σαν απόδραση από το stress της καθημερινότητας, χαρίζοντας τους ευτυχισμένα χρόνια.

Μια ματιά να ρίξεις γύρω σου στους δρόμους του Ρεθύμνου και διαπιστώνεις πόσο πιο πολλούς ανθρώπους βλέπεις να μην περπατούν μόνοι τους… αλλά μαζί με το κατοικίδιο τους.

Ο Νίκος Μπαχαράκης, ιδιοκτήτης pet shop στην πόλη μας, εξηγεί στο Daynight.gr αν ήταν έτσι πάντα ή τον τελευταίο καιρό δημιουργήθηκε μια καινούργια τάση;

“O κόσμος όποτε βιώνει κάποια περίοδο που κλείνεται μέσα, του δημιουργείται η ανάγκη της επαφής και της συντροφιάς. Φταίει που έχουμε κιόλας αποξενωθεί είτε μέσω του κινητού είτε μέσω των υπολογιστών ή μέσω των social. Δεν έχουμε την επαφή που είχαμε παλιότερα. Οπότε ψάχνουμε εντονότερα κάπου την συντροφιά.”

Και δεν είναι μόνο τα μικρά παιδιά που επιζητούν την συντροφιά των ζώων. Είναι και οι νέες κοπέλες, όπως επισημαίνει ο Νίκος Μπαχαράκης:

“Εχθές ήρθε μια κοπέλα φοιτήτρια, 22 – 23 χρονών, και πήρε ένα κουνέλι. Την ρώτησα αν το παίρνει για δωράκι και μου απάντησε “όχι για εμένα είναι”. Το κουνέλι είναι πιο εύκολο κατοικίδιο και απαιτεί μικρότερη δέσμευση.”

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και οι λεγόμενοι «ενυδρειάδες», οι Ρεθυμνιώτες… σπιτόγατοι, που τους αρέσει να δημιουργούν το δικό τους ενυδρείο. 

“Οι ενυδρειάδες στο Ρέθυμνο είναι τρομερό κομμάτι. Είναι αληθινή ψυχοθεραπεία για όσους ασχολούνται με αυτό. Ειδικά όταν μπορέσεις και κάτσεις 10 λεπτά στον καναπέ και το κοιτάς από απέναντι… είναι κάτι που σε χαλαρώνει. Οι περισσότεροι διαμορφώνουν ένα περιβάλλον σύμφωνα με αυτό που τους εξιτάρει”

Και τι γίνεται με τους… βασιλιάδες των κατοικίδιων; Ο Νίκος Μπαχαράκης αναφέρει σχετικά:

“Εκπαιδεύεται σταδιακά ο κόσμος. Οι ανάγκες των ζώων μας έχουν μεγαλώσει, γιατί το προσδόκιμο ζωής τους έχει μεγαλώσει. Δηλαδή ένα σκυλάκι ζούσε 7 – 10 χρόνια. Κι αυτό ήταν. Πλέον τα σκυλιά ζούνε 15. Τα 5 επιπλέον χρόνια όμως είναι με προβλήματα υγείας, άρα ο κόσμος ψάχνεται να τα αντιμετωπίσει. Γιατί έρχεται πιο κοντά μας. Ο σκύλος παλιά ήταν στην αυλή. Μια αλυσίδα, ήταν δεμένος στην αυλή, τον βλέπαμε, μας προστάτευε το βράδυ και τέλος. Πλέον όμως είναι μέλος της οικογένειας.”

Στο ερώτημα αν αυτές τις μέρες των γιορτών πηγαίνουν γονείς που θέλουν να πάρουν ένα ζωάκι για τα παιδιά τους, ο ίδιος φωτίζει μια πολύ σημαντική πλευρά αυτής της ιστορίας:

“Έρχονται τώρα για τις γιορτές των Χριστουγέννων για να ρωτήσουν τι δώρο να πάρουν στο παιδί τους. Εμείς προσπαθούμε να τους πούμε ότι πρέπει να είναι σίγουροι, πρέπει οι γονείς να είναι συνειδητοποιημένοι ότι αυτό που θα πάρουν, μπορούνε να το έχουνε όπως πρέπει και αναλαμβάνουνε την πλήρη ευθύνη του για κάποια χρόνια.”