Οι MORTES του Ρεθύμνου είναι ένα παρεάκι 600 ατόμων που έχει έρωτα με τις μηχανές!

«Όταν με ρωτάνε γιατί έχω τόση τρέλα με τη μηχανή, η απάντηση είναι πολύ απλή. Όταν ανεβαίνεις πάνω της, τα προβλήματα μένουν πίσω, το άγχος φεύγει και κοιτάς μόνο το δρόμο.»

Ποιος είπε ότι οι μηχανές, η αντρική παρέα και οι μηχανοβόλτες είναι μόνο για τις μικρές ηλικίες; Ούτε κατά διάνοια…

Οι MORTES στην πόλη του Ρεθύμνου αποδεικνύουν ότι όποιοι θέλουν συνεχίζουν, συναντιούνται και περνάνε ακόμα καλύτερα. Γιατί τους δένει η ίδια τρέλα!

Ο Μιχάλης Κουρασάνης είναι ένας από τους 600 MORTES και εξηγεί στο Daynight.gr τι είναι αυτό που τον γεμίζει στην παρέα που έχουν δημιουργήσει και στα πράγματα που κάνουν μαζί:

“Η πρώτη επαφή μου με την ομάδα MORTES ήταν πριν 4 χρόνια. Εγώ είμαι σε μηχανή από τα 16 χρόνια μου. Στην παρέα των μοτοσικλετιστών με έβαλε ένας φίλος, ο Νεκτάριος Καλλιγιάννης, μιας και οργανώνουν βόλτες και εκδρομές εντός Κρήτης. Και έτσι γνώρισα και τα υπόλοιπα μέλη.

Η ομάδα απαριθμεί περίπου 600 μέλη, αλλά και φίλοι που γράφονται στην παρέα. Αισίως οι MORTES κλείνουν τα 14 χρόνια παρουσίας στο Ρέθυμνο. Μας συνδέει όλους η αγάπη και το μεράκι για τη μοτοσικλέτα, οι φιλίες που έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας. Όταν έρχεται η μέρα ή η ώρα για να συναντηθούμε, πάντα υπάρχει αυτή η λαχτάρα να πούμε τα νέα της εβδομάδας, να καβαλήσουμε τις μηχανές και να πάμε μια βόλτα.”

Όπως μας επισημαίνει ο Μιχάλης Κουρασάνης, οι προορισμοί και οι πόλεις που έχουν επισκεφτεί είναι πολλές, και μάλιστα σε συνθήκες που δεν τις γνώριζαν και, το κυριότερο, δεν είχαν ιδέα τι τους περιμένει…

“Όλες οι εξορμήσεις μας είναι συναρπαστικές γιατί φροντίζουμε να γνωρίζουμε πάντα καινούργια μέρη. Υπάρχει και πάρα πολύ καλή παρέα και συνοχή στην ομάδα. Θυμάμαι μια εκδρομή στην Πελοπόννησο. Συγκεκριμένα, βρισκόμασταν στην Καλαμάτα, ο καιρός ήταν βροχερός. Υπήρξε ένας δισταγμός γιατί κάποια μέλη μας δεν είχαν πάρει μαζί τους αδιάβροχα, με αποτέλεσμα έναν οδηγό να τον ντύσουμε με ναϋλον σακούλες σκουπιδιών για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την εκδρομή.”

Ο Μιχάλης Κουρασάνης μας περιγράφει τα συναισθήματα που αισθάνονται μόλις ανέβουν στις μηχανές τους, βάλουν μπροστά και αρχίσει να τους φυσάει στο πρόσωπο ο αέρας…

“Όταν με ρωτάνε γιατί έχω τόση τρέλα με τη μηχανή, η απάντηση είναι πολύ απλή, όπως είναι απλή για όλους τους μοτοσικλετιστές. Όταν ανεβαίνεις πάνω της, εκείνη την στιγμή δεν σκέφτεσαι, ούτε αγχώνεσαι με τίποτα. Είναι η δικλείδα ασφαλείας για την ψυχική και τη νοητική σου υγεία. Τα προβλήματα μένουν πίσω, το άγχος φεύγει και κοιτάς μόνο το δρόμο.

Άλλωστε, η μοτοσικλέτα είναι σαν ένα κομμάτι του εαυτού μας, γι’ αυτό ο καθένας φροντίζει να βρίσκεται η μηχανή του στην καλύτερη μηχανική κατάσταση, χωρίς διαβρώσεις ή σκουριές.

Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που, πλέον, δημιουργώντας τα δικά μας γραφεία και με την προοπτική η Ομάδα να γίνει Σύλλογος, θα μπορέσουμε να προσφέρουμε και σε κοινωνικό επίπεδο με κάθε τρόπο.”