Ρεθυμνιώτη, βάλε επιτέλους κράνος!

Όπως σε κάθε επαρχιακή πόλη, έτσι και στο Ρέθυμνο τα τροχαία με μηχανάκια αποτελούν έναν από τους βασικότερους παράγοντες θνησιμότητας.

Ιδιαίτερα στην ηλικιακή ομάδα 15-25, τα τροχαία δυστυχήματα δίνουν και παίρνουν, την ίδια στιγμή που το φαινόμενο φαντάζει ως ένας ιδιαίτερος γόρδιος δεσμός που κανείς δεν μπορεί να λύσει.

Η πολιτεία σε αυτήν την περίπτωση ΟΦΕΙΛΕΙ να αποτελέσει όχι απλά έναν «μπαμπούλα» τον οποίο άπαντες θα φοβούνται, αλλά πολύ περισσότερο έναν Πατέρα τον οποίο άπαντες θα σέβονται. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αποτελεί νομοθεσία του κράτους και δεν γίνεται ο καθένας να τον ξεχειλώνει κατά το δοκούν.

Γι’ αυτό λοιπόν, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος, πρόστιμο και έλεγχος. Η αλήθεια είναι πως στην περίπτωση του Ρεθύμνου, στην άσφαλτο του οποίου εκατοντάδες νέοι έχουν χύσει το αίμα τους, η κατάσταση σε ότι αφορά τους ελέγχους και τα μπλόκα έχει βελτιωθεί το τελευταίο διάστημα, με την αστυνομία να βρίσκεται πανταχού παρούσα, σε διάφορα σημεία της πόλης.

Από εκεί και πέρα, το να μην φοράμε κράνος (ή ζώνη) διότι φοβόμαστε μην πέσουμε σε μπλόκο κι όχι επειδή δεν κατανοούμε ότι με αυτόν τον τρόπο παίζουμε τη ζωή μας κορώνα-γράμματα, αποτελεί αν μη τι άλλο ένα στοιχείο που διακρίνει τον νεοέλληνα. Τον ξεροκέφαλο νεοέλληνα.

Που δεν φοράει κράνος για να μη χαλάσει το μαλλί, γιατί «κάνει ζέστη μωρέ» ή γιατί «έλα μωρέ εδώ δίπλα θα πεταχτώ!».

Όσα δεν πρόκειται να σου συμβούν σε ένα ταξίδι στο γύρο της Ευρώπης, μπορούν να σου τύχουν σε μια απόσταση ενός χιλιομέτρου, πηγαίνοντας από το σπίτι σου στην καφετέρια για να συναντήσεις τους φίλους σου.

Αξίζει να μην φτάσεις ποτέ σε αυτήν τη συνάντηση;

Σκέψου το. Βάλε κράνος. Μην παίζεις με τις πιθανότητες.