Καταφύγιο διάσωσης γαϊδουριών στο Πετροκεφάλι: Η απίστευτη ιστορία του Ερωτόκριτου

Αγάπη, δεύτερες ευκαιρίες και 32 ζώα που κερδίζουν ξανά τη ζωή τους

Μια από τις ξεχωριστές ιστορίες στο Καταφύγιο Διάσωσης είναι ο Ερωτόκριτος, που σώσαμε πριν 3 χρόνια. Τον σηκώναμε λίγο κάθε μέρα εμείς, του κάναμε μασάζ στα πόδια, για την καλή κυκλοφορία αίματος.

Το καταφύγιο σήμερα

Αυτή την στιγμή έχουμε 32 γαϊδούρια. Τα ταϊζουμε δυο φορές την ημέρα. Μας φέρνουν εδώ πέρα και οι άνθρωποι καρότα και μήλα, που τους αρέσει σαν λιχουδιά.  Η Μπάρμπαρα και ο Φάνης Δουλγεράκης στο Πετροκεφάλι που βρίσκεται στην περιοχή των Μοιρών διατηρούν το μοναδικό ίσως Καταφύγιο Διάσωσης Γαϊδουριών.  Τα φροντίζουν μιας και είναι ηλικιωμένα, τα περιποιούνται και ο κόσμος που τα επισκέπτεται τα βουρτσίζει και τα χτενίζει. 

Η αρχή της ιστορίας

Η Μπάρμπαρα Δουλγεράκη δεν ήξερε και πολλά πράγματα για τα γαϊδουράκια. Όταν παρουσιάστηκε πρώτη φορά η ανάγκη να υϊοθετήσει το πρώτο της, έπρεπε να διαβάσει για να μάθει τα βασικά…

“Εγώ είμαι από την Νέα Ζηλανδία και ο άντρας μου είναι από τον Ζαρό. Παντρευτήκαμε εδώ το 1969. Εμένα πάντα μου άρεσαν τα ζώα και ήθελα να κάνω κάτι για να τα βοηθάω. Όταν ο πεθερός μου γέρασε και δεν μπορούσε να προσέχει τον γαϊδαρό του, αποφάσισα να τον υϊοθετήσω. Διάβασα και έμαθα ότι συνήθως δεν θέλουν να είναι μόνα τους, θέλουνε παρέα. Οπότε έψαξα για άλλο ένα γαϊδουράκι, βρήκα ένα, μετά κι άλλο, κι άλλο. Κατόπιν μας έπαιρνε τηλέφωνο ο κόσμος. Οπότε πριν 15 χρόνια ζήτησα την άδεια να γίνουμε φιλοζωϊκή οργάνωση, να παίρνουμε δωρεές, για να μπορούμε να συνεχίζουμε να διασώζουμε οποιοδήποτε γαϊδούρι χρειάζεται ένα σπίτι. Και γίναμε επισήμως Agia Marina Donkey Rescue. Το καλοκαίρι έρχεται εδώ και η κόρη μου, η Γεωργία, και εξηγεί στους τουρίστες τι κάνουμε εδώ. Ο λόγος που δεχόμαστε τους επισκέπτες είναι επειδή χρειαζόμαστε την βοήθειά τους για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε.”

Πώς λειτουργεί το καταφύγιο

Η Μπάρμπαρα Δουλγεράκη ξεκαθαρίζει ότι το καταφύγιο διάσωσης έχει μια ζωτική λειτουργία: την καλύτερη υγεία και την ζωή των γαϊδουριών. Δεν είναι fun park, αλλά μια φάρμα που πρώτα φροντίζει για την περίθαλψη των ηλικιωμένων ζώων.

Η καθημερινή φροντίδα

“Αυτή την στιγμή έχουμε 32 γαϊδούρια. Τα ταϊζουμε δυο φορές την ημέρα. Μας φέρνουν εδώ πέρα και οι άνθρωποι καρότα και μήλα, που τους αρέσει σαν λιχουδιά.  Δυο φορές τον χρόνο έρχονται κτηνίατροι, ένας οδοντίατρος και ένας πεταλωτής. Οτιδήποτε τραύμα έχουνε, το φροντίζουμε.

Οι επισκέψεις και το κοινό

Εμείς ανοίγουμε από το Καθολικό Πάσχα μέχρι και τέλος Οκτωβρίου. Από Τρίτη μέχρι Σάββατο ώρες 10.00 – 13.30. Και ανοίγουμε και κάποια απογεύματα. Συνήθως ο κόσμος κάνει παρέα στα γαϊδούρια, τα αγκαλιάζει ή τα βουρτσίζει. Στην αρχή του καλοκαιριού έχουν παραπάνω τρίχωμα που πρέπει να βγεί … και τους αρέσει αυτό. Είναι πολύ κοινωνικά ζώα και παιχνιδιάρικα. Δεν είμαστε όμως φάρμα με ζώα για να δείξουμε τα γαϊδούρια. Έχουμε αποκλειστικά φιλοζωϊκό έργο και τα φροντίζουμε. Γιατί έχουν δουλέψει πάρα πολύ και τους αξίζει λίγη φροντίδα. Έχουμε και κάποια άλλα ζώα 20 γάτες, 4 σκύλους, λίγες κότες και δυο πρόβατα που ζουν μαζί με τα γαϊδούρια.” Οι ιστορίες σε μια φάρμα όπως είναι το  Καταφύγιο Διάσωσης Γαϊδουριών είναι ασταμάτητες. Και η Μπάρμπαρα θυμάται ποιο από τα 32 γαϊδουράκια που τώρα είναι εκεί… είναι αυτό που είχε την πιο δύσκολη αποκατάσταση.

Η σωτηρία του Ερωτόκριτου

“Μια από τις ξεχωριστές ιστορίες είναι ο Ερωτόκριτος. Είναι ένα γαϊδούρι που σώσαμε πριν 3 χρόνια. Ήταν σχεδόν πεθαμένος. Μας πήραν τηλέφωνο γιατί αρρώστησε ο ιδιοκτήτης του. Επειδή ήταν μέσα σε στάβλο και δεν φαινότανε… είχε μείνει εβδομάδες χωρίς νερό και φαγητό. Τα πόδια του ήταν τραυματισμένα πολύ. Πήγαμε, τον βάλαμε στο φορτηγάκι μας και χρειάστηκε 2 – 3 άτομα για να τον πάμε στο στάβλο. Του δίναμε τα φάρμακα που χρειαζότανε. Τον σηκώναμε λίγο κάθε μέρα εμείς, του κάναμε μασάζ στα πόδια, για να γίνεται καλή κυκλοφορία αίματος. Μετά από δυο εβδομάδες περίπου, βγήκαμε έξω και είδαμε ότι είχε σηκωθεί μόνος του. Και τώρα πια είναι πολύ καλύτερα. Είναι πάρα πολύ γλυκός και μιλάει σε όλους. Ακολουθεί από πίσω τους ανθρώπους και τους μιλάει…”

Τα νεογέννητα στο καταφύγιο

Βέβαια μαζί με τα γέρικα υπάρχουν μαζί και κάποια νεογέννητα. Και ζουν όλα μαζί: το καθένα έχει το δικό του όνομα και είναι γραμμένο σε ένα κολιέ με γράμματα που κρέμεται στο λαιμό τους. 

“Τα περισσότερα γαϊδουράκια είναι μεγάλα σε ηλικία. Το μεγαλύτερο που έχουμε αυτή την στιγμή είναι 45 χρονών. Ξέρουμε από που ήρθε και όλο το ιστορικό της. Έχουμε όμως και άλλα δυο – τρια που είναι εκεί κοντά 44 ετών, 43…. Αλλά έχουμε και κάποια νέα.  Κατ’ αρχήν έχουν γεννηθεί 4 στο καταφύγιο. Από μαμάδες που ήταν έγκυες όταν ήρθανε στο καταφύγιο. Και το τελευταίο που γεννήθηκε ήταν στις 25 Μαρτίου. Τον βγάλαμε Βαγγέλη.”