Ως πότε θα μετράμε θύματα στα Χανιά; – Έφηβη η μια νεκρή στο τροχαίο της Κισσάμου

Ήταν μόλις 14 ετών. Μια μαθήτρια αλβανικής καταγωγής, ένα νέο κορίτσι που έμενε στην Κάντανο έχασε τη ζωή του στο τροχαίο της Κισσάμου το απόγευμα της Κυριακής, καθώς επέβαινε στο ένα από τα δύο αυτοκίνητα που συμμετείχαν στο δυστύχημα. Μαζί της σκοτώθηκε και ο οδηγός του οχήματος, ένας ομογενής 23 ετών που επίσης έμενε στην Κάντανο μαζί με την κοπέλα του, η οποία είχε καταγωγή από την περιοχή της Κισσάμου.

Ο θάνατος επήλθε ακαριαία για τον οδηγό, ενώ η 14χρονη εξέπνευσε στο ασθενοφόρο. Η δεύτερη κοπέλα χαροπαλεύει στο νοσοκομείο Χανίων, όπου υποβλήθηκε σε επέμβαση και νοσηλεύεται στη ΜΕΘ. Ένας ακόμη νεαρός Χανιώτης τραυματίστηκε αλλά δεν διατρέχει κίνδυνο.

Στο δεύτερο αυτοκίνητο, ένα αγροτικό, οι δύο επιβαίνοντες δεν κινδύνεψαν.

Άλλο είναι το θέμα μας όμως.

Δεν ξέρουμε πώς ακριβώς έγινε το τροχαίο, ποιος μπορεί να έφταιγε, αν κάποιος έτρεχε, αν γλιστρούσε ο δρόμος, αν κάτι απέσπασε την προσοχή του ενός ή του άλλου οδηγού, αν ήταν η κακιά η ώρα…

Ή μάλλον, όχι. Δεν υπάρχει καμία κακιά ώρα.

Γιατί κάθε εβδομάδα στα Χανιά γίνεται τουλάχιστον ένα σοβαρό τροχαίο και κάθε μήνα σχεδόν, κάποιος σκοτώνεται. Άλλες φορές μεμονωμένα, άλλες φορές μαζεμένα.

Επί χρόνια και δεκαετίες, η εικόνα αυτή δεν αλλάζει. Και παραμένουν το ίδιο επικίνδυνοι και οι δρόμοι και οι οδηγοί. Και τα εκκλησάκια αριστερά και δεξιά πολλαπλασιάζονται, όσο βγαίνουν οι ψυχές.

Όσοι κυκλοφορούν στους δρόμους αυτούς επί χρόνια, ξέρουν πολύ καλά πού είναι τα επικίνδυνα σημεία. Και όσοι έχουν κινδυνέψει από κακή οδήγηση, ξέρουν πολύ καλά ότι την επόμενη φορά μπορεί να μην τη γλιτώσουν.

Γι’ αυτό, κανείς δεν μπορεί να πει πως οι θάνατοι στους δρόμους μας είναι τυχαίοι. Ελάχιστοι είναι.

Παρόλα αυτά, τίποτα δεν αλλάζει.

Δυο άνθρωποι χάθηκαν την Κυριακή, ο ένας ήταν μικρό παιδί. Ένας ακόμα βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου. Για τους οικείους τους, είναι τραγωδία και καταστροφή.

Για όλους τους άλλους όμως, αυτό δεν θα είναι λόγος για να αλλάξουν κάτι στο θέμα της οδικής ασφάλειας.

Για το ελληνικό κράτος αυτό δεν θα είναι λόγος να αλλάξει την πολιτική του στο θέμα της εκπαίδευσης των οδηγών – κι ας ξεκινούν όλα από εκεί. Ούτε και θα είναι αφορμή για να φτιάξει καλύτερους δρόμους.

Για τους θερμόαιμους της ασφάλτου, δεν υπάρχει περίπτωση αυτό να τους κάνει πιο προσεκτικούς.

Για τους μεθυσμένους, τους άσχετους, τους αγροίκους και όλους τους υπόλοιπους, οι θάνατοι αυτοί, όπως και οι εκατοντάδες προηγούμενοι, δεν είναι τίποτα, μονάχα αριθμοί σε μια μακάβρια στατιστική.

Πηγή: zarpanews