Ξέρετε τι υπάρχει στη χερσόνησο Ροδωπού; | ΦΩΤΟ

Παραδομένο στη φθορά του χρόνου και εν πολλοίς άγνωστο, στα δυτικά των Χανίων, στη χερσόνησο Ροδωπού, βρίσκεται το «μνημείο» ενός μεταλλευτικού πεδίου που γνώρισε άνθηση περίπου στα 1930.

Το zarpanews.gr σας παρουσιάζει φωτογραφικό και ιστορικό υλικό από τους αρχαιολόγους Ευάγγελο Χαριτόπουλο και Πολύκαρπο Τζίκα που μαζί με τον χειρουργό Μάριο Παπαδάκη, μελέτησαν και χαρτογράφησαν το πεδίο με στόχο να ανοίξουν τη συζήτηση για τη διαφύλαξη και τη βιώσιμη ανάδειξή τους.

Στοές, τελεφερίκ και γέφυρα φόρτωσης

Το μεταλλευτικό μνημείο της Ραβδούχας συνδυάζει μεταλλευτικό πεδίο,  με ένα ειδικό σύστημα σιδηροδρόμου, επίγειου τελεφερίκ και απλής διπλής γραμμής, το οποίο κατέληγε σε μία εντυπωσιακή και μνημειακή γέφυρα φόρτωσης του μεταλλεύματος στα πλοία, για την εξαγωγή του εκτός Κρήτης.

«Μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πιο σημαντικό στην Κρήτη, παραμένοντας όμως ακόμη εν πολλοίς άγνωστο, χωρίς παράλληλα να έχει ενταχθεί σε κάποιο καθεστώς προστασίας ή σε έργο διαφύλαξης και ανάδειξης», τονίζει στο zarpanews.gr, ο κ. Χαριτόπουλος αρχαιολόγος-αναστηλωτής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηρακλείου.

Σώζονται διάσπαρτες στην ύπαιθρο θέσεις από όπου εξορύσσονταν μετάλλευμα, κτηριακές εγκαταστάσεις για τη διοίκηση και υποστήριξη του μεταλλείου, καθώς και δίκτυο τμημάτων βιομηχανικού σιδηροδρόμου από βαγονέτα που οδηγούσε από τις θέσεις εξόρυξης στη γέφυρα φόρτωσης πλοίων στην ανατολική ακτή του κόλπου της Κισσάμου.

Ακόμη, όπως εξηγεί, σώζονται ορισμένες στοές, στις οποίες έχει καταρρεύσει το μεγαλύτερο τμήμα της οροφής τους καθιστώντας επικίνδυνη την προσέγγιση και είσοδο σε αυτές. Τα κτήρια, οι υποδομές και η γέφυρα φόρτωσης κινδυνεύουν επίσης από τη φθοροποιό δράση του χρόνου.

Να ανοίξει για το κοινό

«Είναι ευχής έργον αυτό το άγνωστο μνημείο της βιομηχανικής αρχαιολογίας να διασωθεί, να καταγραφεί και να μπορέσει να γίνει ανοικτό στο κοινό», τονίζουν οι τρεις μελετητές που παρουσίασαν την εργασία τους στο «1ο Συνέδριο για την Κίσαμο», στο Κολυμπάρι.

Στόχος της εργασίας αυτής είναι η έναρξη μίας συζήτησης για τη διαφύλαξη των πιο νεωτερικών πτυχών του κρητικού τοπίου στο πλαίσιο της βιομηχανικής αρχαιολογίας και της ένταξής τους στη σημερινή εποχή μέσα από μία συμβατή και βιώσιμη ανάδειξή τους.

Πηγή: zarpanews