Σημερινός καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης σώθηκε από θαύμα το 1973 στο Πολυτεχνείο!

Το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου 1973 τα τανκς δεν είχαν εισβάλει ακόμα στο Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές συνέχιζαν τις διαδηλώσεις κατά της Χούντας και οι ελεύθεροι σκοπευτές είχαν πάρει θέση στα κτίρια της Πατησίων και της οδού Στουρνάρη για να καταστείλουν την εξέγερση. Συνθήματα όπως  «Κάτω η χούντα» και «Ο λαός στους δρόμους» ακούγονταν από  τον ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου. Οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των φοιτητών και άρχισαν να συρρέουν στην Πατησίων προκειμένου να συνδράμουν  στον αγώνα κατά της δικτατορίας.

Ανάμεσα τους βρισκόταν ο 23χρονος φοιτητής του Μαθηματικού τμήματος, Γιώργος Οικονόμου. Τη στιγμή που πλησίαζε στην είσοδο του Πολυτεχνείου, τραυματίστηκε πισώπλατα από σφαίρα αστυνομικού και έπεσε κάτω. Όπως δήλωσε στη Μηχανή του Χρόνου, ο πυροβολισμός πιθανόν προήλθε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στην οδό Στουρνάρη.

«Ένιωσα την ανάσα μου να κόβεται και δεν αισθανόμουν τα πόδια μου».

Οι φοιτητές τον μετέφεραν γρήγορα στο πρόχειρο νοσοκομείο που είχε στηθεί στο Πολυτεχνείο. Αφού του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες, τον τοποθέτησαν πάνω σε μια πόρτα, που χρησιμοποιούσαν ως πρόχειρο φορείο  και εν μέσω πυροβολισμών και  αναταραχών τον μετέφεραν στο IKA της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Από εκεί τον πήγαν στο Γενικό Κρατικό, που τότε ονομαζόταν Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και είχε συχνές εφημερίες. Διοικητικός Διευθυντής του νοσοκομείου ήταν ο απόστρατος Βασίλειος Μπουκλάκος, ο οποίος είχε διοριστεί από τη Χούντα και πήρε μέρος στα βασανιστήρια στα οποία υπεβλήθησαν όσοι τραυματίσθηκαν στο Πολυτεχνείο το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου.

Αμέσως μετά την εισβολή των τανκς, αστυνομικοί φόρεσαν ιατρικές ποδιές και πήγαν στο νοσοκομείο με στόχο να ψάξουν τους τραυματίες του Πολυτεχνείου. Οι νοσοκόμες είδαν τον Οικονόμου ξαπλωμένο σε κρεβάτι στον διάδρομο και τον μετέφεραν σε θάλαμο. Στην κάρτα νοσηλείας του έγραψαν ότι έπασχε από σκωληκοειδίτιδα. Με αυτό τον τρόπο, κατάφερε να γλιτώσει από το  μένος των μεταμφιεσμένων αστυνομικών οι οποίοι, σύμφωνα με μαρτυρίες, ορμούσαν στα δωμάτια και χτυπούσαν τους τραυματισμένους φοιτητές. Όπως τονίζεται στο πόρισμα Τσεβά: Οτε ήρχισεν η διακομιδή των πρώτων τραυματιών, εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, η ανθρώπινη βαρβαρότης έδειξε το αληθές προσωπείον της, ημαύρωσε και διέσυρε πάσαν έννοιαν φιλαλληλίας και ανθρωπισμού». Αριστερά, ο γιατρός Κώστας Χαρώνης: «Το ’73 ήμουν διευθυντής της εφημερευούσης κλινικής η οποία έφερε και το μεγαλύτερο βάρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου» Σε αντίθεση με τις αγριότητες των αστυνομικών και της φρουράς του νοσοκομείου, οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σώσουν τις ζωές των τραυματισμένων. .

Μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι. Έχει γράψει πολλά βιβλία και ήταν διδάκτωρ της φιλοσοφίας στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ.

Έπειτα από τρεις ημέρες, ο Οικονόμου χειρουργήθηκε από τον γιατρό και διευθυντή χειρουργικής κλινικής, Κώστα Χαρώνη. Η σφαίρα είχε τρυπήσει το στομάχι του, το πάγκρεας και είχε σφηνωθεί μέσα στην αορτή. Μόλις μπήκε στο χειρουργείο αντίκρισε έναν ημιθανή ασθενή.