Η αντίδραση της Ιωάννας όταν είδε μπροστά της την κατηγορούμενη

Η κατηγορούμενη κάθισε στην πρώτη σειρά των καθισμάτων του ακροατηρίου από τη δεξιά πλευρά, ενώ η Ιωαννα βρίσκεται στην αριστερή πλευρά. Γύρω από την κατηγορούμενη βρίσκεται ισχυρή αστυνομική δύναμη.

Η κατάθεση της Ιωάννας

Λίγο πριν τις 10 το πρωί η Ιωάννα Παλιοσπύρου ξεκίνησε την κατάθεση της στη δίκη για την επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε τον περασμένο Μάιο στην Καλλιθέα. Η πρόεδρος του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, απευθυνόμενη στην Ιωάννα της είπε: «Αν αισθανθείτε δυσκολία, δυσφορία ενημερώστε με».

Την ώρα που άλλαξε θέση η Ιωάννα απευθύνθηκε στην κατηγορούμενη λέγοντας της: «τι κοιτάς;»

Η Ιωάννα ξεκίνησε να αφηγείται τα γεγονότα της μοιραίας ημέρας λέγοντας:

«Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς το κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος.

Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στίγμα δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας» είπε και συνέχισε απευθυνόμενη στο δικαστήριο «Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν παντού στο σώμα μου λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρώτο πράγμα ήταν να τρέξω για κάποιο βοήθεια.

Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα δώστε μου λίγο νερό πεθαίνω βοήθεια φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα έριχνα νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιαναν το πρόσωπο μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, λιώνω. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω. …

Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω  μου. Εγώ το μόνο που σκεπτόμουν ήταν  να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα θεέ μου βοήθησε με γιατί μόνο εσύ μπορείς».